Dostluklar bâki olsun, hiçbir halel gelmesin Mâdemki biz dost olduk, dost kalalým her zaman. Dâima “seçici” ol, yolkesenler çoðaldý Her türlü tehlikeden, koru kendini aman.
Kulla kul olanlara, ne olur olma sürü Doðru bildiðin yolda, sakýn ha yýlma yürü Her þeyden önce gerek, sevgi, saygý, hoþgörü… Günden güne çoðaldý, imansýz cennet uman.
Ne oldu da deðiþtin, her güzellik gururken Uyuduðun yetmez mi, düþman þamar vururken? Akýl gibi bir nimet, kitap, sünnet dururken Hiçbir zaman delilin, olmasýn zanla, güman.
Yeniden güzelleþtir, o güzelim diyârý Hiç mümkün mü düzelmez, bozulmuþsa ayarý? Kötü duygu kötüdür, kötülerin þiârý Çevirir mi dostuna, dost olanlar hiç dümen?
Huzuru arýyorsan, sen buluþ iki “S” de Hem amel, hem de iman, bir oluþ iki “S” de Kara/toprak bir oldu, kurtuluþ iki “S” de Olmalý SÂLÝH amel, birde SAHÝH bir iman…
06/12/’11 Hanifi KARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hanifi KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.