El çek tabip bu yaramdan saðalmaz yaram benim Gece gündüz dolaþmaktan kesildi çarem benim Eller düðün bayram eder ben derd ü gam içinde Bu ne zalim dünya imiþ bitmiyor karam benim
N e baðlandýn bu dünyaya var mý ki tapun senin Bir emanet binadasýn bozulur yapýn senin Molekül mevt olacaksýn yok bacan kapýn senin Dünya deðirmene benzer döner sýram var benim
Denizoðlu baþa kadar yandý kimin çýrasý Bu dünya kahpe dünyadýr herkesin var sýrasý Seninle beraber gelmez dünya malý parasý Açma tabip hiç sinemi bitmez verem var benim
1928-1989. Çýldýr’ýn Gülyüzü köyünde doðdu. Asýl adý Durmuþ Gökdeniz’dir. Ýlkokulu köyünde okudu.
Aþýklýk geleneði ve þiirle küçük yaþlarda ilgilenmeye baþladý. Aþýk Þenlik geleneðinin yoðun olduðu bir bölgede büyüdü. Köylerine gelip giden aþýklar ve bazý yaþlý insanlarý dinleyerek kendini geliþtirdi.
Aþýklýk geleneðindeki türkülü anlatýlarý da küçük yaþtan itibaren öðrendi. Zamanla karþýlaþtýðý birçok aþýkla dostluk kurdu ve deyiþmeler yaptý.
Özellikle oðlu Bayram Denizoðlu olmak üzere birçok aþýðýn yetiþmesine katkýda bulundu. Þiir ve geleneðe iliþkin bilgiler aktardý.
Hemen her tarzda yazan Aþýk Durmuþ Denizoðlu’nun þiirleri deðiþik gazete, dergi ve araþtýrmalarda yayýnlandý.
Aþýk Durmuþ Denizoðlu Ýstanbul’da öldü ve orada topraða verildi.
Küstü canan neden bilmem, ömrümü dar eyledi Bakmaz oldu hiç yüzüme, bozuldu aram benim Ateþlere attý beni, yaktý bak nâr eyledi Bu derdimin merhemi yok, kapanmaz yaram benim
Yar ilinden esen yeller, gelip de selam söyler Hasretinden ölüyorum, gör beni n’ider, n’eyler Türkü söyler geceleri, þu akan dertli çaylar Aslý sensen sevda üzre, küldeki Kerem benim
Yollarýna bakar gözüm, nemlenir uðrun uðrun Bekliyorum aylar boyu, ulaþmaz bana çaðrýn Benim döþüm delik,deþik,yanmazmý senin baðrýn Sanki koca bir Marmara, yanýyor çýram benim
Bana niye bahtým gülmez, alnýmda yazým gibi Kadersizler hiç güler mi, asýk þu yüzüm gibi Feryadýmý duyan olmaz, inlerim sazým gibi Deli gönül viran þimdi, yarasýz nerem benim
Hasretinden ölürüm yar, baþýma yaðýyor kar Her gün hazan,her gün hüzün, bitmiyor,acý efkar Bülbül için açýyormuþ, bembeyaz dalda þikar Sol yanýmý acý kaplar, yanýyor þuram benim
Buluþalým diyorum ya, tamamdýr bekle bu yaz Gel birazcýk insaf eyle, Râbbim’e eyle niyaz Sensiz hayat boþ güzelim, yürekte kuru ayaz Göz göze gelmemiz için, gelmiyor sýram benim
lüzumsuz’un dilekleri, huzurda kabul olsun Vuslat gelsin huþu ile, aþk ile gönül dolsun Aþýklarýn yüzü gülsün, yürekte pasý silsin Aþkla çöller yeþillenir, ey kaþý karam benim
Sadýk Daðdeviren Aþýk Lüzumsuz Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.