Baþý boþ dolaþan bir sokak çocuðu Ne evi var ne yurdu Hayatta görmüþmü bir tas sýcak çorba Hasret kaldýðý þeyler o kadar çok ki Anneye hasret, babaya hasret Küçücük bedeni nasýl kaldýrýyor bunu Sokaklar evi olmuþ Kaldýrým taþlarý yataðý Lokantanýn önünde bekleyipte Atýlacak artýklarý bir heycanla alýp Daha ne olduðunu bilmeden yemeye baþlamak
Ne kadar acý Bir yardým eli uzatan yokmu? Bu kimsesize Bir günlüðüne annesi olmak istemezmi kimse Sýrtýný o soðuk kaldýrým taþlarýna deðilde Sýcak ve yumuþak bi yataða koysa Bir tas sýcak çorba içse Þöyle içini ýsýta ýsýta Haketmezmi bir sokak çocuðu bunu Oda her çocuk gibi Bir çocuk deðilmi.. Sosyal Medyada Paylaşın:
nidanur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.