Hayır gelmez kötüden
Ýnsan sanýp, yakýn durma kötüye,
Bir bakarsýn, çamur atar üstüne.
Bir þey sanmaz koymaz insan yerine,
Üzer seni, hayýr gelmez kötüden.
Usul bilmez, erkan bilmez insana,
Hiç yaklaþma, pislik sýçrar bak sana,
Sen, sen ol da, hiç yaklaþma yanýna,
Üzülürsün, hayýr gelmez kötüden.
Cahil insan, ben cahilim demezse,
Sen söylerken, o sözünü keserse,
Her sözün’ de, bir’ de durup söverse,
Kaçýn ondan, hayýr gelmez kötüden.
Cahil insan kibirlidir, çok zaman,
Ben nenim der, halin bile sormadan,
Söz vermez, çok konuþur bir yandan,
Beni dinle, hayýr gelmez kötüden.
A.Yüksel Þanlý er
05 Aralýk 2011-12-05
Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.