İlk Defaydı

iki kuru sözle geçiþtiremem
kasabalý güneþin güzelliðini
almalýyým sýcaklýðýný koynuma...

anlar bilirim çoðunluðu kýþ rengi
soðuk sevilmelere muhtaçtý gövdem
aðaçlý ve yeþil yollardan gel bana...

ilk defaydý rüzgarsýz
zaman durmuþtu sanki
bulutlar durdular
ben altlarýndan yürüdüm...

eski bir pencere önüydü fesleðenli
o hep orda her zaman orda olacaktý
ama ben olmayacaktým...

duvarlarýn baþka ve eksik anlamý vardý
kimisine otururdum kimisine saklanýr
içinde yaþadýðýmý farkedene kadar...

dar bir sokaðýn sesleri kadar
yakýnsýn yalnýzlýðýma
yanýbaþýmda ama umarsýz...


kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın: