Ruhuma yýldýzlarýn þavk’ý düþtü Ey gece! Korkuttun mu sahiden beni Dilim haykýramadý sürtüþtü Ey sevgili! Acýt bir yanýmý- ki, aðlasýn ruhum
Ne büyük sebebisin ki sen Ayýn kýskandýðý ne olur ki, güneþ homurdansa Yaðmur boþalsa Islandý mý sanýrsýn yüreðimi?
Iþýk kavramý yeteri deðil seni anlatmaya Yeterli deðil karanlýk Her karanlýðýn arkasýnda duyduðum yalnýzlýk Kavuþma Ýhtimalleri Üzerine kurduðum senaryo
Ey! Sevgili Ölüm olmalý bizi korkutan Acýtan Ýnleten Kavram kargaþasýndan süzülen ilk ýþýk Sürtünür perdelerin yarý acýk yanýndan Ölüm hiç gelir.. Seni sevmekten alýkoyamaz çirkinliðim Ey sevgili Öldür beni O zaman anlayabilirsin bu derin aþkýn sesini Duyabilirsin ayak izini.
Sosyal Medyada Paylaşın:
karbulutu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.