Ýskelesi hala duruyor gibiydi kenar mahallinde Bin atlýlarýn ayak sesleri çýnlýyor ruhumun en derin yerinde Oysa, ne sular vardý altýnda, üstünde ayak izleri Canlanýr gibi oluyor… Köþe yontuyor Sinan’ýn elleri
Yuvalanmýþ kuþlar yumurta aký harç arasýna Sanki tarihe küskünüz mor bakýþlarýn arkasý aþina Yürek taþlarý dizilmiþ ardý ardýna, sýra… Sýra Yalnýzlýða boyun eðmiþ köprü, atlýlar at koþturuyor Mýsýra
Çocuðum soruyor bu gerdanlýðý kim yaptý baba? Bilmiyorum oðlum… Bakma yüzümdeki kusura Koça bir tarihi anlatamam… Sýðdýramam kabýna Bin atlýlar kalkmýþ þaha… Medeniyet götürdüðü yer Viyana.
Sosyal Medyada Paylaşın:
karbulutu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.