Olmadý Beþ taþla köþeyi dönemedi ufak çocuk Ve hayalleriyle bir jeton alamadý atlý karýncaya Olmadý Býrakmadý ellerini sonsuzluk Gecenin karanlýðýnda neþenin ýþýltýsýna Sessizce uzaklaþtý Annesinin göbeðinden Dualara
Avuçlarý kararmýþ toprak kokusu okþarken kartallarý Dilenci bir bulut indi gökyüzüne Yaðmurdan arta kalanlarý toplamaya Okyanuslar çiçek açýyordu kuraklýða Ömre paralelken yýldýz sýzýlarý Her put biraz daha aðlamaklý Biraz daha kýrýlgan Biraz daha ümitsiz cansýzlaþýyordu ruhsuzluða
Olmadý Büyük bir yol iþaretiyle daha da kýsaldý Müziðin ahengi yürekte -Güneþin battýðý yerde gizlendi bir uçurum Keþfedilmiþ dünyada Korkak, Sinsi, Dipsiz. Olmadý Düþmelere gebe düþler dilsiz uykularda Daha canlýydý Uyanmadý
Olmadý Seksek mýsralarýn yedinci basamaðýnda Düþtü oyundan ufak çocuk Çizgiye bile basamadý Ve hayalleriyle gülümseyemedi hayata Olmadý Sessizce uzaklaþtý Gecenin karanlýðýna/neþenin ýþýltýsýna
Kim daha salýncak Bir önemi kalmadý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Noyan Safi Sel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.