Ülfet belalý þey, fakat uzlet sýkýntýlý, Bilmem nasýl geçirmeliyim son beþ on yýlý? Ýnsanlar anlaþýldý cihanýn da sýrrý yok, Kalsaydý tirkeþimde eðer tek bir altýn ok En tatlý bir hayal için atmazdým ufkuma. Dalsýn yakýndan gözlerim artýk son uykuma. Gördüm ve anladým yaþamak macerasýný Bakiyse ruh eðer dilemezdim bekasýný. Hülyasý kalmayýnca hayatýn ne zevki var, Bitsin hayýrlýsýyla bu beyhude sonbahar. "Yalnýz duyan yaþar" sözü derler ki doðrudur; "Yalnýz duyan çeker" derin, en doðru söz budur. Ölmek deðildir ömrümüzün en feci iþi, Müþkil budur ki ölmeden evvel ölür kiþi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yahya Kemal Beyatlı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.