Deniz Türküsü

Vala’ya

Dolu rüzgarla çýkýp ufka giden yelkenli!
Gidiþin seçtiðin akþam saatinden belli,
Ömrünün geçtiði sahilden uzaklaþtýkça
Ve hayalinde dolan aleme yaklaþtýkça,
Dalga kývrýmlarý ardýnda büyür tenhalýk,
Baþka bir çerçevedir, gitgide, dünya artýk.
Daldýðýn mihveri, gittikçe, sarar baþka ziya;
Mavidir her taraf, üstün gece, altýn derya...

Yol da benzer hem uzun, hem de güzel bir masala
O saatler ki geçer baþbaþa yýldýzlarla...
Lakin az sonra leziz uyku bir encama varýr.
Hilkatin gördüðü rüya biter. Etraf aðarýr.
Som gümüþten sular üstünde, giderken ileri,
Ta uzaklarda þafak bir bir açar perdeleri...
Musikîyle bir alem kesilir çalkýntý!
Ve nihayet görünür gök ve deniz saltanatý!

Girdiðin aynada geçmiþ gibi diðer küreye,
Sorma bir saniye, þüpheyle sakýn: Yol nereye?
Ayýlýp neþ’eni yükseltici sarhoþluktan,
Yýlma korkunç uçurum zannedilen boþluktan!
Duy tabiatte biraz sen de ilâh olduðunu!
Ruh erer varlýðýn zevkine duymakla bunu.
Çýktýðýn yolda bugün yelken açýk, yapayalnýz,
Gözlerin arkaya çevrilmeyerek, pervasýz
Yürü! Hür maviliðin bittiði son hadde kadar!

Ýnsan alemde hayal ettiði müddetçe yaþar.
Sosyal Medyada Paylaşın: