DAVETSİZ KÂBUSLAR

Týklým týklým bir arsýzlýk,
Bazen de vurdumduymazlýklar duruyor,
Sýrtýmýza aldýðýmýz heybelerde.
Zamanýn nefesi daralýyor ,
Üzerimizde dað boyu yýlgýnlýklar ,
Kasvetten soluk almaya zorlanýyor
Çoðu zaman insaniyet.
Daðlardan turnalar geçmez oldu,
Arþýladýðýmýz patika yollarda umut
Sancýlý gecelerin karanlýðýnda yitirilmiþ hayaller
Ýçimizde doymayan egolar ve bencilliklerle kývranan sessizlik. Nihayetinde susarak haykýran vicdandýr, mutsuzluðun ifadesi .
Hep bana, hep bana, çek al, dünya benim diyen bir sesle,
Ertelen bir yaþam.
Sonraki günlere sakladýðýmýz
Yakýnlarýmýz
Ve ’ dost ’ adý altýnda sözüm ona biriktirdiðimiz isimler.
Bir yerde yaþamayý unutmuþluðumuz
Ve asla dönüþü olmayan piþmanlýklar.
Geriye kalan, bir yýðýn keþke ler
Bir çýkýn piþmanlýklar avuçlarýmýzda.
Zamandan arta kalan, tek cümledir ki
Yürekte ki zulada,, lakin o da susmayý bilmez.
Kilit üstüne kilitler vurulsa dahi,
Umulmadýk gecelerin misafiri.
Aniden çýka gelir uykularýn davetsizliðinde ki kabuslar,
Yastýkta paramparça bölünen biçarelik.
Soðuk bir el gibi omuzlara dokunan bir el
Ve,ürpertiyle dönülüp bakýldýðýnda kaybolan bir hayal süzülür
Aklýmýzýn en ücra kýyýsýndan.
Unutulmuþ diye bir köþede beklettiðimiz,
Meðer unutulmasý mümkün olmayan.
Günü gelince hatýrlanabilen,
Yýllarýn eskitemediði anýlarýn temel yapýsý
Ýçinde kendimizin baþrolünü oynadýðýmýz kendi yaþantýmýz.
Kapanmayan ve sonu gelmeyen bir sayfadýr ki
Ýçimize hapsettiðimiz , o diðer yanýmýz.
Yaprak dökümü gibidir yaþamýn bizden aldýklarý,
Alýr da sürükler hercai mevsimlerle gibi yitirdiklerimiz...
DÝCLE AYYILDIZ
Sosyal Medyada Paylaşın: