İNSAN VE HAYAT

ÝNSAN ve HAYAT

Dünyada zehirlendi zavallý ruhum,
Benliðime yenik düþtüm, günahkârým, Allah’ým…
Dik durup baþkaldýramadým, boyun eðdim her þeye.
Þimdi nasýl temizlenirim, ben bu pis, kirli ruhtan Allah’ým…

Neden her gün bu pis bedenimin arzu ve isteði peþinden koþar, yorulurum.
Onun uðruna her þeyimi satýp savar, yoksul düþer, fakir olurum…
Þimdiye kadar neden sana baþkaldýranlarla hiç uðraþmadým.
Onlara boyun eðip, yalvarýp yakarýp durdum.

Bu dünyada benden daha akýlsýzý hiç yok mu dur? Allah’ým…
Her gün bedenimi besleyip doyururken, ruhumu aç býrakýr, güçsüz eder dururum.
Sonra her alçaða boyun eðer. kendimi alçaltýp, rezil rüsva ederim.
Süslü dünyanýn yalanýna kanar arkasýna düþer giderim…

Ey sersem, sen hiç mi hayattan ders alýp doðru yaþamasýný bilmezsin.
Neden her gün ona, buna minnet eder, yorulup alçalýp, baþ eðer gidersin.
Nasýl olsa kazandýðýn her þey, bir gün, elinden bir bir uçup gidecek, sen de bunu çok iyi biliyorsun.
O halde neden hala hep ona buna hizmet edip duruyorsun…

Ey deli gönül, ne olursun gel, bundan sonra aklýný baþýna al,
Her kese minnet edip, kendini güçsüz kýlýp, boþuna baþ eðme.
Nasýl olsa bir gün, sende her þeyini satýp savacaksýn…
Gel, þimdi akýp giden zamaný boþa harcama.

Bu güne kadar elde ettiðin tüm servetini, ucuz pahalý demeden sat, sav, harca ki,
Baþkasýna minnet edip insanlýktan çýkýp gitmeyesin…
Belki bu gün, belki yarýn kaybedecek bedendeki gücün saltanatýný.
Elbet bir gün solup gidecek nefesin, tükenecek soluðun…

Düþecek, o semirmiþ bedenin bir gün topraða.
Ýster istemez, yem olacak bedenin mezarda, yýlana, çýyana.
Bilmem ki, neden ona bu kadar çok deðer verip hizmet edip alçalýp gidersin.
Hal bu ki, seni yüceltip yükselterek Hak’a götürecek, orada sana hizmet edecek olan aziz ruhundur.

Neden ona, bedenine verdiðin deðeri verip, hizmet etmezsin.
Gel þimdi niyetin salihse teslim ol, sat, sav kötü duygu ve düþüncelerini benliðinden.
Bedenine yaptýðýn masraflarýn azalsýn ki, deðerin artýp ruhun yükselsin.
Yoksa yanar ýþýðýn, güç kaybeder bedendeki o yüce ruhun…

Gel, çok geç kalma,
Ucuz pahalý demeden sat, sana yük olan bedendeki fazlalýklarýný,
Edeceðin kârla da gel, hepsine birden zaman satýn al ki,
Ömrün uzayýp zaman kazansýn ruhun…

Bundan sonra dýþtan deðil, içten beslen ki, eriyip gitsin bedende hizmet ettiðin tüm yaðlarýn.
Dünyada bedenin acý çekip kanasýn ki yüreðin,
Sonra sana, arkandan bakýp demesinler,
Çok yazýk, insan olup yaþamadan ölmüþ, bu hayvan...

30.11.2011
Cahit KARAÇ


Sosyal Medyada Paylaşın: