Hatçe teyze
Galaylý gablara þerbet dökmüþler,
Ýçerler her sabah, galaylý gabdan,
Ýçine þerbetten, baldan koymuþlar,
Tadýna her alan, kalkar sofradan.
Hu çeker bir avrat aþaðý baðdan,
Ses gelir duyulur, karþý daðlardan,
Koyunlar kuzular, döner çayýrdan,
Süt saðar koyundan hatçe kadýn.
Ülübü toplardýr, gadýn anam
Ülübü sevmezdir kýzardýr babam,
Badýlcan devþirmiþ, getirir halam,
Soyardýr kýyardýr, senit üstünde.
Býnarda yumarlar, kirli esvabý,
Etlikte bayram da yerler kebabý,
Herkese daðýtsan, çoktur sevabý,
Güz gelir kesilir, kýþlýk etlikler.
Esvabýn togucu, gara aðaçtýr,
Þehrimin eteði, zümrüt yamaçtýr,
Ermenek baðlarý, çok da sulaktýr,
Git de gör daðlarý, çýkabilirsen.
Derede yunarlar temmuz ayýnda,
Kýþýn da donarsýn, damýn baþýnda,
Kar yaðar buz olur, saðýn solunda,
Düþersin dikkat et, evin yolunda.
Deðiymen daþlarý, bulgur üðütür,
Un bulgur olunca, doldur da götür,
Halkýný bir görsen, hepsi yörüktür,
At eþek çok vardýr, evin önünde.
Mýnardan içerler, buz kesen suyu,
Olmazdýr bu yerlerde bu yerde kuyu,
Halký var dert dinler, güzeldir huyu,
Yaþamak gerektir, öðrenmek için.
Darýyý yerlerdir, taze cevizle,
Kahveler piþerdir, bakýr cezveyle,
Yemiþler toplanýr, gündüz gözüyle,
Elma nar tatlýdýr, bizim oranýn.
Ülübü ekerler, bahar gelince,
Eðrimler büyürdür, avar içinde,,
Kýzarýr dururdur, güneþ görünce,
Töymakan karýþýr kenar yerine.
Aðaçtan çocuklar teyin tutarlar,
Ýp baðlar boynuna, okþar dururlar
Damlarda yollarda koþar dururlar,
Bir görsen dallarda öten teyini.
Somunu severler, eðer sýcaksa,
Tere yað sürerler, eðer kalmýþsa,
Kekikle çiçekten, bir de bal varsa,
Yufkaya katarak, yerler somunu.
Ahmet Yüksel Þanlý er
Ermenek
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.