aysýz gecelerde kývranan yazmak arzusu gibi yakama yapýþmýþ ayrýlýk uykusu gibi sersem,aðlamaklý duruþum yanaðýmdan süzülen her damla Seni çaðýrýr bendeki Sen ayakta tutar kimsesizliðimi
karanlýk tarafýma gidiyorum
aksesuar gibi bir kiþilik bulutlar gökyüzünde asýlý sanki içimin güzellikleri kazýndý spatulayla ve siyahýn tonlarýna boyandý yeniden yalnýzlýðýn rengine… gün gün ömrümü yiyorum artýk savruk günlerin ihatasýndayým bir senfoni edasýnda çýðlýklarýmdan yükselen sesler dilsizliðimin seferberliðinde kenetlendi kelimeler Gecenin büyülü gizemine vuruyorum kendimi dilime avuntu türküleri doluyorum aðlamak yaþlarý biriktiriyorum gözlerimin deltasýnda ruhumun hazan örtülü uçurumlarýnda med-cezirlerimi gizliyorum her geçtiðin duraklara “Sen” numaralý otobüsleri görevlendiriyorum daðlarý ve taþlarý sürüyorum Senli düþlerime yüzümde yansýyan gülüþlerine asýyorum yelkovansýz saatleri
aklýmdasýn þu an, zamanýn akýþkan kanýnda buluyorum Seni sýcacýk Seni içimin duvar diplerinde çoðaltýyorum nefesinle sürüp,atýyorsun içimdeki gizemli yalnýzlýðýmý öyle çoðalýyorsun ki yüreðimde,Seni benle karýþtýrýyorum Seni bende yaþatýyorum çoðu kez Sende beni yaþat/ýyormusun..! ?
Süleyman Altunbaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ılıkyağmurlar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.