MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-285-)(-)(-)(
ASIKLUZUMSUZ

)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-285-)(-)(-)(


......................................................................
**************
Diyerler
**************

Bir baðý ki kuran þahda vurursa
Dökülür gazeli soldu diyerler
Bir güzelin bahtý kara yazýlsa
Toplanýp da hayýf oldu diyerler

Bir binanýn temelini atarsan
Planlar döktürüp bina yaparsan
Birgün saltanattan elin çekersen
Akýbet ne yerde kaldý diyerler

Yandý kara baðrým yandý tunç oldu
Gezdim bu dünyayý sonu hiç oldu
Birgün derler bu Gülistan nic’oldu
Kalmadý dünyada öldü diyerler

*******************
Gülistan Çobanlar
*******************

1900-1972. Arpaçay’ýn Koç köyünde doðdu. Küçük yaþlarda aþýklýk geleneðine ilgi duydu. Yaklaþýk 13 yaþýnda Aþýk Þenlik’e çýraklýða baþladý. Bu dönemde aþýklýða iliþkin temel bilgileri, hikayeleri ve baðlama çalmayý öðrendi. 2 yýldan fazla Aþýk Þenlik’le dolaþtý. Bundan dolayý Aþýk Þenlik hikayelerini tüm ayrýntýlarýna dek öðrendi.

Kýsa bir zamanda adýný yörede duyuran Aþýk Gülistan Çobanlar özellikle kendi bölgesinde olmak üzere birçok yeri dolaþtý ve baþka aþýklarla karþýlaþtý.

Oðlu Murat Çobanoðlu, Reyhani, Ýlhami Demir, Murat Yýldýz, Hakký Baydaroðlu gibi birçok aþýðýn yetiþmesine katkýda bulundu ve ustalýk etti.

Gülistan Çobanlar Kars’ta öldü ve orada topraða verildi

KAYNAK:© BeKa Sitesi


**********************************************************************
**********************************************************************
)(-)(-)(-BUÐULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-285-)(-)(-)(

Sevda ateþiyle kavrulan canlar
Þu yürek hüzünle doldu diyorlar
Sevenin derdini sevenler anlar
Açmadan gülümüz soldu diyorlar

Bir gün gülmediki yarasýn sarýp
Kötü düþü bile hep hayra yorup
Sevdiðini alamayan þu garip
Derin düþünceye daldý diyorlar

Aldýran olmadý gözün yaþýna
Nasýlda yanmýþtý aþk ataþýna
Kenarda köþede hep bir baþýna
Ýnce bir hastalýk buldu diyorlar

Çevreye bakarken bakýþý dondu
Kimsesiz evine baykuþlar kondu
Sonunda çýldýrdý,Mecnun’a döndü
Saçýný, baþýný yoldu diyorlar

Güneþi doðmadan çok hýzlý batar
Sevdiði derdine ne dertler katar
Garibin çilesi ölünce biter
Ne zaman þu yüzü güldü diyorlar

Onunla birlikte acýyý tattýk
Teselli diyerek biz elem kattýk
Gidip kendisini ziyaret ettik
O,sanki bir kýrýk daldý diyorlar

Lüzumsuz sevda’nýn onulmazý bu
Sevipte geriye dönülmezi bu
Nece bir hasrettir bilinmezi bu
O daha ölmeden öldü diyorlar

Sadýk Daðdeviren
Aþýk Lüzumsuz

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.