BABİL KULESİ VE FİLDİŞİ KULELER

I.

Yok olmak istiyorum
ama sende hep var olmak...
Hep sende yaþamak ve ölümsüzlüðü
billur dudaklarýndan tatmak...
Ve seninle kýrýk bir dal ucundaymýþ gibi
seviþmelerimiz geliyor aklýma
daha fazlasýný istemezmiþ gibi.
Ve Canýmýniçi dudaklarýn ölesiye kýrmýzý
en azýndan beni öldürecek kadar
Sensizlik bir uçurum
aþaðý düþmeyi isteyebileceðin kadar ölüme yakýn.
Bir vadi;
çýkýþý olmayan
ve hapsolmaya razý kalabileceðin kadar
mahkum psikolojisinde.
Bütün þehir yýkýlýyor...
Birbiri ardýna düþüyor aydýnlýklar
bir yokoluþun resmini çiziyor tabiat
hýrçýn mý hýrçýn fýrça darbeleriyle.
Haydi!
Kaybol sen de
Yýkýl bu þehrin en ücra köþesinde
sonra ölüme inat
cesurca dolaþ Trafalgar`da.
Kimseye sorma birþey sakýn
ve habersizce bu þehrin yýkýlýþýný seyret
yýkýlýþýný, yýkýlýþýmý, yýkýlýþýmýzý...
Seni yok olurcasýna seviyorum.


II.

Hüzünlü ve titrek naðmelerini çalýyor geçmiþin
en unutulmaya yüztutmuþ tarafýndan
bir keman.
Düþündükçe derin bir sessizliðe gömülüyor
dimaðýmda pas tutmuþ düþünceler.
Bir kanun maziye ne kadar baðlý
ve özlem doluysa iþte o kadar düþünüyorum
geride kalmýþ özlemleri.
Kimse tutmuyor Leyla`nýn yerini,
Babil Kulesi`nden haykýrýyorum kendimi
Mecnun`un müptelalýðýna hapsederek.
Sana meft`un iken bütün demler ve içindeki aðyar
bir çöl rüzgarýna kaptýrýyorum hayallerimi.
Ve hayallerim delip geçiyor zamanlarý
bilinmeyen bir mekanda
bilinmeyen bir zamanda
yakalýyýveriyorum hüzünlerimle harmanlanmýþ hülyalarýmý
ve o çöl rüzgarýný.
Kesiþen zamanlarda buluyorum seni ve kaybetmemek için
esiyorum gelmiþe geçmiþe.
Seni bir udun Aþk dolu vuruþlarýnda sevebiliyorum ancak
susturamýyorum bende çalan bu ahenkli þarkýný.
Ve hiç kimsenin bilmediði bir þehirde sýrf senin için
fildiþi kuleler inþa ediyorum.
Baðdat`ý saklýyorum bütün elemleriyle.
Bir kilidi açýyorum
bir þifre çözüyorum
seninle paylaþýyorum sadece.
Sakýn kimseye söyleme
kulaðýna fýsýldýyorum:
``Sen Leyla`sýn.``
ve ben hep seni sevdim
tüm zamanlar ve mekanlarda.


III.

Seni Leyla`nýn yerine koyup sevmeyi o kadar kolay sanma!
Seni sevdiðimi söylerken tutulursa dilim
tüm mýsralarýmý sil gözyaþlarýnla
ve bir daha baþkasýndan duyarsan
herhangi bir sevgi sözcüðü
sakýn kanma!
Kanarsan
damarlarýmda kana ve çeþme olsun kanlý gözyaþlarým
damarlarýnda.
Bir daha zaman yürümeyecek hiç
sevemezsem seni
ve Leyla`yý gömecekler!
Topraðýný son damlasýna kadar
kanlarýmla yýkýyacaklar
belki hayat verir diye.
Ýþte o zaman kurak arazilerdeki cýlýz otlar gibi yeþerecek
sana olan sevdam.
Bir yangýnýn küllerinden
tekrar yangýný baþlatacaðým
ve bu þehri yakacaðým.
Cýlýz otlar yeþerdikçe yeþerecek
yandýkça yanacak.
Sana aþkým asla kurak kalmayacak.
Bu þehir yanýp kül olacak
yemin ettiðim bu sevda
Mecnuni bir mabet gibi
bu þehre damgasýný vuracak
Leyla diye.
Sosyal Medyada Paylaşın: