Yeni bir baþlangýca ihtiyacým olmadý Sana ihtiyacým vardý Belki de sonum olmana Yazamayacak bir sese Kýsýlana kadar öpeceðim o nefese Sonsuzluða uðurlayamadýðým hüzne Geceye olduðu kadar gündüze Ýçimden geçenlere ihtiyacým vardý
Her ben, biraz sen kadardý
Yeni bir yüze ihtiyacým olmadý Tebessümlerine ihtiyacým vardý Belki de sonsuzluða Dirilecek derin boþluða Düþene kadar tutunacaðým ellerine Susturamadýðým aç bir çýðlýða Ýçimde ölenlere yanan bir ateþ gibi Topraða olduðu kadar yaðmura Filizlenen her çiçeðe sende ihtiyacým vardý
Her aþk, biraz sen kokardý
Yeni bir þiire ihtiyacým olmadý Yazdýðým her kelime düne aitti Belki de bugüne ve yarýna Yaþattýðým ýssýzlýða Dindiremediðim fýrtýnaya Savrulduðum sonbahar renklerine Ýçimde ölenlere çektiðim acýya Karanlýða yol alan adýmlarýna andý Yanýmda olmana, zamanýn durmasýna Gözlerimden süzülen her damlayý Unutmaya ihtiyacým vardý
Her sen, sileceðim gözyaþý damlalarýydý
Silemedim / sarýlamadým … Sosyal Medyada Paylaşın:
Noyan Safi Sel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.