Sanki yaratýlmýþ, özel mi özel? O nasýl bir kýz’dý, aman Allah’ým. Onun karþýsýnda, mankenler ne ki O nasýl bir pozdu, aman Allah’ým.
Çevrede olaþýr, ünvâný, yâdý Görünce vurulur, olsa da kâdý Söylenen her kelâm, rûhu okþadý O nasýl bir sözdü, aman Allah’ým.
Külümü havaya, savurdu sanki Gönül teknesinde, yoðurdu sanki Âdetâ piþirdi, kavurdu sanki O nasýl bir yazdý, aman Allah’ým.
Âþýklarýn teni, aþk ile soldu Onlarýn gittiði, bir baþka yoldu Tadý damaðýmdan, hiç gitmez oldu O nasýl bir kazdý, aman Allah’ým.
Dokudu sevdâyý, o bana yetti Beklenmedik anda, ansýzýn gitti Aþkýn kurallarýn, bir bir öðretti O nasýl bir nazdý, aman Allah’ým.
Âþýklar tanýmaz, ne kota, debi Züleyhâ’ya karþý, ne yapsýn Nebi? Daha yeni doðmuþ, dolunay gibi O nasýl bir yüz ki, aman Allah’ým.
Âdetâ röntgenle, baktý içime Birden gözyaþlarým, aktý içime Aþkýn korlarýný, döktü içime O nasýl bir közdü, aman Allah’ým.
Aþký ýlýk ýlýk, kalbime aktý Çeþm-i þehlâ ile, bir kere baktý Nazar þimþek oldu, âniden yaktý O nasýl bir gözdü, aman Allah’ým… Amandan da öte, YAMAN ALLAH’IM…!!!
27/11/’11 Hanifi KARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hanifi KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.