Biliyor musun?
Sensizlik eskisi gibi korkutmuyor
Ben ona alýþtým
Oda terk edemez beni
Oysa ne çok þey var
Sana anlatmak istediðim
Bilmem anlar mýsýn?
Ýnan tutkulu bir mahkûm gibiyim
Yüreðim taþ duvarlarla örgülü
Demirden kapýlarý var sürgülü
Özgürlük bir adým ötemde
Kovaladýkça kaçan aþk gibi
Gecenin serkeþliði avutmuyor
Tutuþuyor þafaklar
Al duvaklý güneþe merhaba derken
Kandan güller büyüyor içimde
Dikenleri hücrelerimi parçalarken
Sus pus oluyorum
Ýçimdeki savaþa maðlupken
Uçsuz bucaksýz bir kuyu yokluðun
Her an içine düþmeye korktuðum
Gözlerimi kaçýrýyorum sensizlikten
Senli düþleri uðurlamak geliyor içimden
Onlar yarenlik etti sen yokken
Þimdi azad ediyorum kendimi
Bir ben kalmalýyým benimle
Denesem de
Olmuyor
Attýðým her adýmda
Tökezleyip
Sana sensizliðe düþüyorum
ASMEROZ-62
GÜLÞEN POLAT
26.11.2011/ BURSA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.