YÜREĞİM HASRET KOKUYOR
Anlaþýlamama korkusu ve tedirginliðinde,
Yüreðim kelimelerin enlerinde hasret cana,
Beklemeler kilit altýnda.
Gecenin en derin karasýnda,
Yüreðim hasret kokuyor…
Gözlerimde alev buðulu damlalar…
Yakýnlar fersah fersah uzak…
Ve kalbim hasretinle duman duman.
Bir kedinin arsýzlýðýyla sürtünmelerim zamana.
Her ýþýyan günün baþlangýcýnda,
Zihnimi kuþatýyor sana varma ihtimalleri.
Tek felsefem yüreðimi sarmalayan can.
Her vuruþu sen sen…
Sabrýn korkunç girdabýnda,
Sana hasretim bire on çoðalýr her gece.
Beynim yokluðun ýzdýrabýyla firarda.
Umut, ektiðim güllere sarýlmada,
Sen diye kokladýðým, okþadýðým.
Yüreðinde benden bir iz…
Bakýþýnda bakýþým, nefesinde sesim.
Köz köz anlýk zamanlarda sen.
Sözlerim karanlýkta,
Zaman bana ihanette,
Getirmiyor seni bana…
Ve yüreðim sen kokuyorsun…
Remzihan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Remziye DEMİR ÇİÇEK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.