Bu Şehir - "Yürekistan"

Unutulmuþ aþýklarýn baþkentidir bu þehir...
Baharý, yazý yoktur...
Her mevsim yalnýzlýk yaðar sokaklarýna...

Umutlarýn törpülendiði garip sevdalarýn uðrak mekanýdýr bu þehir.
Yollarýnda sadece aþýklar yürür,
Evlerinde sadece yalnýzlar oturur.
Her an soðuktur.
Çünkü giderken beraberinde götürmüþtür sevgililer..
Þehrin güneþini, ayýný...

Bu yüzden unutulmaz hiç bir zaman, nedensiz giden sevgililer.
Herhangi bir aþýk herhangi bir anda unuttuðunu sansa,
Esen baþýboþ bir rüzgar,
Giden sevgilinin gidiþini anýmsatýr.
Çünkü sevgililer giderken rüzgar eser dört bir yandan.
Bu yüzden unutulmaz yarin kokusu,
Bu yüzden hep acýr yarin býraktýðý yaranýn sýzýsý

Kadýný yoktur bu þehrin,
Caddelerinde nedense hep en çok seven erkekler dolaþýr.
Eller ceptedir,
Gözler dolu dolu...



Ve kaldýrýmlara anlatýlýr bütün dertler.
Çünkü gidenlerin hikayesini birtek kaldýrýmlar dinler.
Demli bir çay gibi koyu deðilse de muhabbeti,
Dinler iþte.
Sevgililere tüten hasreti bir tek kaldýrýmlar dinler diye
Yollarda tükenir sevdanýn garipleri
Evlerinde oturan yalnýzlar iþte bu yüzden hep sokaklarda yatar.
Çünkü hasret en iyi bu sokaklarda kanar.
Çünkü giden herkes mutlaka basmýþtýr adýmýný bu sokaklara
Mutlaka kirletmiþtir nefesiyle...
Havasýný, topraðýný, suyunu.

"Yaþamak" kelimesi tedavülden kaldýrýlmýþtýr bu þehirde.
Çünkü giden her sevgili beraberinde götürmüþtür mutluluðu da, neþeyi de.
Geriye kalanlar hep aðlar,
Hep ölür,
Hep yarým kalýr.
Ki onlar yaþamak demez bu olana bitene.
Giden sevgisizlerin iki gözü de bakmazken ardýna,
Kalan sevgililerin iki gözü de bakar ardýna bile bakamayana,
"Belki döner" umutlarý asýlýr her gece,
"Mutlu olsun" deyimleri kurþuna dizilir,
"Kal" diyemeyen diller mühürlenir.
Bu yüzden sessiz bir þehirdir burasý.
Konuþamaz hiç kimse.
Sanki gidenlerle birlikte bitmiþtir her þey.


Oysa...
Öyle deðildir mesele.
Sevmek yürek iþidir nihayetinde.
Her erkek bilmese de sevmeyi,
Her kadýn hak etmese de sevilmeyi,
Mutlaka bilen vardýr hakikaten sevmeyi,
Mutlaka hak eden bir kadýn vardýr: böylesi sevilmeyi.

Umutlar törpülenir bu þehrin izbe sokaklarýnda.
Seven her yürek, tükenir yavaþ yavaþ.
Sevme faslý bitmiþtir artýk.
Çünkü nedense adam akýllý, hakikatli bir kadýn kalmamýþtýr.
Sevgiyi hakeden kadýnlarýn olmayýþýndandýr belki,
Mecnun’a dömüþtür bütün aþýklar.
Ýþte bu yüzden...
Ýþte bu yüzden oyuncak olur sevdalý yürekler,
Gitmeleriyle ünlü kadýnlarýn elinde.

Ýþte bu yüzden...
Unutulmuþ aþýklarýn baþkentidir bu þehir.
Baharý, yazý yoktur.
Her mevsim yalnýzlýk yaðar sokaklarýna...
Gidenlerden emanet kalma...
Koyu bir yalnýzlýk...

Ýþte bu yüzden...
Unutulmuþ aþýklarýn baþkentidir bu þehir.



YÜREKÝSTAN ÞÝÝRLERÝ
Abdüssamed GEDÝK
Sosyal Medyada Paylaşın: