* Yağmurlu Bir Gündü *
* Yaðmurlu Bir Gündü *
Yaðmurlu bir gündü, göz gözü görmeyecek
kadar karanlýktý yol ayýrýmlarý
gerdaný bakýr yanýðý, gözleri deniz mavisi
karþýmda gülen bir Ýzmir’li kýz
çekip alacak sanki, içimdeki yorgun gölgemi
öylesine dokunuyor ki içime, içli bir keman gibi
bir esmer daha geçiyor gözlerimden
nasýl da bir telaþ içindeyim, yüzüne yakýn
duygularým çözülüyor, dudaðýna deðerken dudaðým.
Güz sepetinden saçýlan bulutlar
gizlileþti utancýndan, geçmiþten arýnarak
yoksa, fýrdönen saçlarýn miydi? yüzündeki bulut
bu akþam
bir çinegene þarkýcýsýyým,
kordonboyu’nda bir balýkçý meyhanesindeyim
gel, loþ ýþýklý sokaklarý, boþ meydanalarý dolaþalým birlikte.
Bir garib yocuyum, bu þehirde
sokaklar tenha, gözlerim güz yorgunu
dörtnala faytonlar geçiyor, içimden
gövdem acýlarla incetilmiþ, bir nesne gibi
baþým avuçlarýmýn içinde, gözlerim bulut yelesi
yaralý bir kuþ gibiyim,
kanat vurþlarýmý çiziyorum yaðmura
anýlardan anýlara sallandým, bu kentte
hangi sayfayý açsam içinde sen varsýn.
Yaðmurlu bir gündü, karanlýðýn derinliðinde
bulutlar döne döne yürüyor, ormanýn saçaklarýnda
mehtap,
utangaç bir çocuðun bakýþlarý gibi, tebessüm ediyor geceye
topraðýn tenine zerreler serpen gökkuþaðý
harikulade bir aþkýn i mgesi gibi, her göreni hayran ediyor kendine
mana ile dolu bir geceydi, gördüðüm
sonbaharýn, yaðmurla yüklü, pembe bulutlarý.
Nuri Daðdelen
Özdere-Ýzmir
19/11/2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.