* Ankara'lı Sabiha *
Sen sustun, bir busen bile bana kalmadý yadigâr
akan nehirler gibiydi yüreðin
belki Budrum’dasýn, Emel Sayýn koyunda
sen hiç birini aðlattýn mý? lacivert gülüþlerinle
içebilir miyim? bir kadeh aþk þarbýndan
seni hatýrladýkça içim ýsýnýyor.
Açtýðým her pencereden bir bulut kalkar
bilirsin Ege Rüzgârlarý insaný sarhoþ eder
yine hüzünlü bir bekleyiþle geçirdim günümü
boþ ver sen, Ankaralý Sabiha
ne çok þarkýlar, þiirler dinlerdik birlikte
unutulmuþ bir þarkýnýn naðmesiydik taþ plaklarda.
Ankara’nýn ayazýnda bir güzel
bir dudaðý Eylül, bir dudaðý Haziran
dönüp dolaþýp
yabancýlýðýma düðümleniyor hep
dikkat et!
sen, hep þimalden mi yüzüme esiyorsun
ne gönlüm yatýyor, ne de gücüm yetiyor bu acýlara
þimdi, mutluluðu yudumla demidir,
kadehini kaldýr sana, Sabiha.
Nuri Daðdelen
Özdere- Ýzmir
16/11/2011
Saat.17.
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.