Öğretmenim

Öðretmenim

Bahar serinliðinde sesiz bir akþam
Gönlümü arýndýrýp sana koþsam
Baðrýna dokunup ellerimle okþasam
Arýndýrýr mýsýn beni kendimden öðretmenim?

Issýz bir gecede ben kendimle yürüsem
Hiç ama hiç arkama dönmesem
Sessizce, sere serpe koynuna girsem
Arýndýrýr mýsýn beni kendimden öðretmenim?

Akýntýlarýnda kaybolsun bedenim
Artýk ben, ben deðil, ben senim
Sana ne ilk gelen ne de son gelenim
Arýndýrýr mýsýn beni kendimden öðretmenim...

Kadriye YAPICI

Sosyal Medyada Paylaşın: