HAMUŞ

Son rüzgarlar geçti artýk
Ve bahar gibi yeþerdi ümitlerim
Ve elalýgýna býraktým servetimi
Benim içimde bir sen oldum
Kayboldum sözlerinde
Bir serseri gibi senin çoklugunun içinde
Azlýk oldum..
Hiçliðe bir yelken açtý yüreðim
Aþk dedi hamuþ
“Aþk hiç olmaktýr”
Bense senin hiçliðindim zaten
…
Arafa açýktým ben
Sonra açlýðým da arafdý
Sende arafta bulmuþtun beni.
Araf Alexandar ‘ýn rüyasý gibi,
Ýliklerime iþleyen gözlerin gibi
Sildi beni
Bense senin silikliðindim zaten

…
Bizler kendi kavramlarýmýz içinde boðulan zavallýlar
Sýnýrlamýþýz yüreðimizi
Ket vurmuþuz sözlerimize
Gözlerimiz ama
Dillerimiz lal
Kötürüm kalmýþýz sevdanýn bamteline
oysa sema týnýlarýnda,
ben her uyanýþta
bir erkeðin kollarýnda kalkýyorum.
ve tüm musibetleri terk ederek
ondan bir nefes alýp ölümden uyanýyorum
sense benim meczup dünyam da
bir hamuþun yokluðunda
bazen suretinde keþfe çýktýðýmda
Mevleviliðimin gölgesinde
Þemsin sema eden eteklerinde buluyorum kendimi
Ve az ilerleyince o eteklerin
Senin Muzip bakýþlarýnýn altýndaki tebessümlerin olduðunu
Fark ediyorum
Yüreðimi Bir raks havasý alýyor
ateþinin en kýzgýn temasýnda
Mezar edindiðim yanak çukurlarýna takýlýp düþüyorum
Düþtüðüm yerse kýzýlca ateþin, yakýþýn, kavrulmanýn en derin yeri
Tebessümle elimden tutup kaldýrýnca
Ben alevlere yanaþýp seni reddediyorum
Hamuþluðumu unutup
“ Býrak dudaklarýnda öleyim
Býrak dudaklarýnda öleyim
Býrak dudaklarýnda öleyim ”
Diyebiliyorum…
CYB
01 NISAN 2011 VAN

Sosyal Medyada Paylaşın: