Ben bir öðretmenim , Güzel ve güneþli günlerin habercisiyim. Yýlmadým,yorulmadým, Yurdumun aydýnlanmasý için hep savaþtým. Anadolu’dan çýktým yola. Tezek kokan sýnýflarda verdim ilk dersimi. Soðuk kýþ günlerinde Çýplak ayaklarýyla gelenlerdi ilk öðrencilerim. Gözlerdeki ýþýðý, Düþüncedeki umudu, gördüm onlarda.
Diyar diyar gezdim Anadolu’yu Irgat oldum tarlalarda. Tohum ektim,fidan diktim geçtiðim yollara… Bakýn yamaçlara Kýr çiçekleri göreceksiniz Rüzgarlarda savrulan; Ýþte o benim; Ben bir öðretmenim.
Þan,þöhret deðil benim iþim Makam,koltuk hiç deðil. Ben gönül eriyim yüreklerde. Dikenlerin içinden daldým gül bahçelerine, Taþlý,çamurlu yollarý aþarak, Basamaklardan bir bir çýkarak, Ardýma hiç bakmadan Koþtum güneþe doðru.
Ben bir öðretmenim. Köyde,kasabada,þehirde, Yurdumun her köþesinde, Rengarenk çiçekler aradým. Gittim,gördüm yaþadým, Petek petek bal yaptým; Sýnýrsýz cevherler vardý,iþledim.
Acý çektim,çile çektim Ama hep gülümsedim. Kin,öfke,nefret nedir bilmedim. En büyük ilkem: “Yurtta barýþ,dünyada barýþ Hakça,kardeþçe,birlikte yaþayýþ.”oldu.
O çiçekler, Yarlardan ovalara bakan Rüzgarlarda savrulan kýr çiçekleri; Daðýldýlar yurdumun dört bir yanýna. Þimdi siz! Kiminiz doktor,kiminiz mühendis,kiminiz sanatkar... Kiminiz iþçi,kiminiz memur,kiminiz köylü Kiminiz,anne,kiminiz baba… Ama hepiniz öðretmensiniz. Gözlerinizden ýþýk, Yüreklerinizden umut eksik olmasýn. Açýn gönül pencerenizi ! Verin ilk dersinizi Adý “ÝNSANLIK” olsun…
SAKLI ÞAÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
SAKLI ŞAİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.