Trenler, kara kara demir vagonlarý çekerler acýlar içinde içindekiler, kapkara aralarýnda koyunlar kuzular trenin sirenini bastýra bastýra ne de meleþirler akisleri gelir kayalardan ürkerler kuzular hele memeye yapýþmýþ sabiler açamazlar gözlerini meme mi tatlý korku mu acý tek sorunlarý karýnlarýndaki sancý telaþ içinde analar yer yok uzatacaklarý bacaklara salý veremiyorlar bebeleri yok dillerinde ninnileri danalar vagonlarda, sarý benekli çilli kýz omuzlarýndan iki yana savurur iki de bir saçlarýný çeker bir ah… oynar kaþlarý kara oðlana der gibi baksa bu yana seviyorum kime ne içi içine sýðmýyor ama anasýnýn gözü de hep ondan yana arada bir baksa da cama görünmez dýþarýdaki dünya yok ona hep tetikte ana ya kayarsa gözü oðlana unutur acýyý sancýyý yükü çeker tren gibi, kararýr içi ama of… diyemez de çeker yine bir ah… onun gibi yarim olsa der durur bakar da bakar, bir oðlana bir anaya çilli kýz dalar, buruk yüreði unutur babayý anayý Varsa da yoksa da kara oðlan Adýný bile bilmiyordu ya yüzü yýllar geçse acaba, unutulur mu…
Aðustos 2011 Güre
Sosyal Medyada Paylaşın:
hnyk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.