ÇOCUKTUM YA
ÇOCUKTUM YA
Gözüm uçurtmamýn kuyruðunda hayaller kurardým
gazeteden uçurtmamýn kuyruðu sýk sýk kopardý
tutunup daðlarýn tepesine kartal gibi konmak isterdim
görmek için ardýndaki ülkeleri, çok yakýn sanýrdým
çocuklarý benimle oynarlar derdim, kendi kendime
çocuktum ya iþte, taþýsýn isterdim bulutlar da
kibrit kutusundan arabam, çöpten atlarým olsa bile
kavurgadan sürülerimi geçirirdim derden tepeye
gecelerdim onlarla, kurtlar için nöbet tutardým
acýktýðýmda kýyardým içlerinden birine, acýmadan
cýzbýz yapardým,diþlerimle ezerek zevkle yutardým
arta kalanlarý pay eder, daðýtýrdým komþularýma
çocuktum ya iþte, doysun isterdim çocuklar da
ben hiç ama hiç çocukluðumu sorgulamadým bile
yaþadým çocukluðumu özgürce, karda yaðmurda
kýrda, bayýrda yorulup yattýðýmda rüyalarýmda
çocuksu korkularýmla sesimi duyurmak istediðimde
çiçekleri koparmadým, sevdim, kokladým anne
annelerini bilmesem de aðlatmak istemedim anne
çocuktum ya iþte, uçsun isterdim onlar da benimle
düþlerim daðlarýn ötesinde, uçurtmam düþse bile…
24 Þubat 2011
Buca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.