Güne Bakan Çiçeðim,
Baharýn yortusunda
müjdeledi güneþ
Buðulu pencereme
deðen nefes
Cemrenin kucaðýnda
ektiðim tohum
Bir rüzgâr
eteklerimde savrulur
Köklerinde yeþeren
güne bakan çiçeðim
Iþýðýna hasret döndü esareti
Bitmeyen günün akþamý
Geceyi de sevdi bakýþlarýnda
GÜNEÞ, busesini kondursa da
yapraklarýna
Kök saldý damarlarýma
Özüme hapsettiðim sevgin
Katre katre çoðalýyor aksinde
Ellerim ellerinde
Gözlerim,
gece gözlerinde müebbette
Iþýðýna muzdarip
Ne gece,
Ne de; hazan
Eðdirmez baþýmý yere
Gürül gürül yanan
Ateþinde pervane
Biliyorsun;
Gitmelerim
güneþe hasretindendir
Yürek duldasýnda
saklarsýn asil sevgini
Gururunda akladýðýn
asi kan damarlarýnda
Hissettiðin büyük aþkýn
sanýklýðýnda
Yüreðinde tutuklu…