Gülün ömrünü sormuþ þafak yýldýzlarýna Unutulmuþ mazide yaslý duran bülbül, ey Kimi de acýmazken oðul ve kýzlarýna Bilmez ki kardeþini öldürmüþtü Kabil, ey
Dallar tomurcuklarla süslenirken güneþi Bekler durur sabýrla düþerken üçü, beþi Geride kalanlarýn istikbaldeki eþi Silmez þebnem izini onlar ona sebil, ey
Ýnadý býrakmayan ters bakarken hayata Kimisi de bitirir her þeyi yata yata Kimi insan sýcak yer kimi hasret bayata Sonunu düþünenler olurlar sersefil, ey
Varlýk kendi dilinde her þeyi haber verir Aþk ile yýðýlmýþ kar baþlar içerden erir Kardelen sabýr ile kar içinde göverir Gülmez ömrünce bülbül açmayýnca al gül, ey
Gül ömrünün hesabý yapýlýr mý? Geçelim Anamýzýn verdiði helal sütü içelim Bol bol sevgi yayarak dünyamýzdan göçelim Aksi halde yukardan taþ atar ebabil, ey
Cirmin kadar yer yaksan sýska umutlarýnýn Duvarýna tutunup kalsan da putlarýnýn Bir deli rüzgâr ile kendi hudutlarýnýn Dýþýna atar seni bir gün gelir Cibril, ey
-Her varlýðýn aldýðý nefes biter peyderpey-
Güneri Yýldýz (Elazýð, 19.11.2011)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Güneri Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.