Bu akþam gök maviden siyaha dönünce; Dön bana! Yüzünü dön ki akþam güneþim olasýn, Buram buram bahar kokasýn; Güzün ortasýnda... Ýki serseri bulut birbirine çarpýp Göðü sel alýnca dön bana. Aðlamaktan usanmýþ gözlerime örnek olsun yaðmurlar, Hangi güvercin göçten usanmýþ? Hangi Dað göðe küsmüþ ki; Eriþemiyorum diye?!
Dizlerim tutmaz olup, Adýmlarým aksayýnca; Saçlarýma kýr düþse bile dön bana! Her aþkýn bir mevsimi var ya hani; Baharý geçtik, Yaz geldi. Gün olacak,devran dönecek; Kýþ da gelecek. Bir fincan kahve kývamýnda; 40 yýl sonra bile - yine - dön bana! Ben yüzümü sana dönmüþüm; Günebakan çiçekleri misali; En umutsuz olduðum anda Umudum ol, Kýrma beni ne olur; Dön bana...
Sen gidersen kimse uðramaz olur, Güz olur,yaz olur; Sen gidersen; Ben olmam!
Sosyal Medyada Paylaşın:
30ocak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.