Son kadehin parçalamýþ haliydi denize yanþayan güneþ Hiç fark edilmemiþ bir suskunluðun hakim olduðu sadece bir yansýma Elerinin üzerinde duran bir hikaye Her an bir yapraðýný rüzgara öylesine savurmak istercesine Her an, kendini kaybettiði bir masala itercesine, sadece beklercesine Kaybolan güneþi görmek, güneþi bir daha asla göndermemek için Yormuþtu kendini, kuramadýðý cümleler içerisinde herhangi mana görmeye Sözleri bir rüzgarýn aþýndýrdýðý kaya gibi oturdu kurtuluþ için kaçamak yapan yüreðinin yöneldiði yöne Sönmez bir ateþ almýþtý ellerini, soðuk gecenin kararsýz çemberinde Kaðýt kalmýþtý bir elinde, Günden güne bekleyen gözlerinin dikildiði diðer elinde, parmaklarý arasýnda bir kalem Bitmeliydi yine.. yeni baþlamýþken Gözlerinin önünde, derinlerde bir yerde, kimsesizce... Gören ve görmeyenim, deniz kokulu uykudaki bir göz gibi Susan ve duymayaným, kargaþa sesleri içinde bir söz gibi Söyleyen ve susaným, saklý bir kitaptaki yazý gibi.. Ýþte böyle bitmeliydi yine.. ...(HaSaN)... Sosyal Medyada Paylaşın:
25HaSaN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.