Rüzgara saklanan gizli sözler gibi çarpýyorum baþý boþ duvarlara Gecenin hatrý var üzerimde, gündüzü görmediðim gecelerde Son dediðin günlerin ilk olduðunu anlamak gibi Yýldýzlarýn bu kadar uzak olduðunu anlamak Yýldýzlar, gözlerin gibi deðil artýk Gecenin soðuðu acý bir yalnýzlýktý, bir okadar karanlýktý bu gece ay Süpürüyordu yýldýzlarý rüzgar Adeta, gökyüzünde uçuþan umut taneleri gibi Dökülüyordu beyazlýk topraða Herbir tanesi daha sevilmeden yokluða çekiliyordu Gözlerimin önünde Yetersizdi aklým, geçmiyordu bir söz yüreðimden Ýçinde sen olmadýðýn bir söz Algýlamýyordu bütünüyle sen olan bünyem Rüzgarý bekliyordu gözlerim hesretin içinde Bir dalga çarpmalýydý kumsala Son bir seyehat için, son bir gidiþ için Çýð gibi düþmeliydi gözlerinden, Dilinin demeye varamadýðý sözler Ya öldürmeliydi yada güldürmeliydi artýk Ya yaðmalýydý yaðmur gibi üzerime Yada sel gibi yýkmalýydý Savurmamalýydý rüzgar gibi yeryüzünde Rüya gibi bitmemeliydi bir kere, uyanarak Ölmeliydim gözlerinde Bunca yýl yaþamýþken ayrý yerde Seni çok severken Bu gece bitmemeliydi sensizlikle.. Sosyal Medyada Paylaşın:
25HaSaN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.