Hüzzam saraylar cenderesindeyim Sildim yeþilleri defterimden Þakaðýma dönüktü gözlerin Yorgun bekleyiþlerdi tabakamdaki Yaðsan diyorum Sulu sepken ovalarýma Umut olup ekilsen saçlarýma Bu kömür karasý derinliðinde Susmak özlemi kesmiyor Yetmiyor artýk þarkýlar
Yaprak dalýna âþýkmýþ Sevda yataðýna maþuk Keder asýyor kadýnlar yüzlerine Sensiz kapanýyor bütün perdeler Kýrýk bir beþikte sallýyor beni aþk Gövdemin hicranýnda gün batmýyor Sahnede ellerimin nasýrý Yokluðun Azrail ýslýðý
Kapat yosunlu ömrümün mezarýný Bu yoksulluk gülümseyiþi benim Ve senli masallardýr dinlediðim Eski bir fonda aþkýn garip vedasý Gözlerinde Ankaranýn göbek havasý Bütün yollar kalabalýk ve serkeþ Kendi izimde yürümekteyim Sen göðsümdeki deli savaklar gibi Varlýðýna diz çökmemi beklemektesin