Kulak Ver Sessizliğime !

Söz gerektirir mi bilmem.
Belki her þeyi tek bir kelime açýklar.
Hiç durmadan o’nu sevdiðimi söyleyemem.
Gerektiði yerde her þeyi sýr gibi saklar.
Gerektiði yerde her þeyi apaçýk söylerim.
Bazen ’Kulaðýna giderse ne tepki verir acaba ?’ diye düþünürken,
Bazen ’Duyarsa da duysun. Gönlüm artýk dayanmýyor o’nsuzluða.’ derken bile,
Yanýmdaki yokluðunda aðlayarak ’Yeter artýk duy sesimi !..’ demekten, kendimi paralamaktan geri alamýyorum.
Duydu mu peki sesimi ?
Hayýr, duymadý.
Duysaydý þimdi hemen yanýmda, elimi sýmsýký tutmuþ olurdu.
’Körkütük aþýk olmuþsun sen.’ diyor bazýlarý.
Evet, kabul ediyorum.
Kör oldum.
Onu sevmeye baþladýktan sonra, etrafýmdaki hiçbir þeyi görmedim.
Önceden her aþka karþý çýkan ben, þimdi aþk yaþayan kiþilere bakýyorum.
Ama dur.!
Zaten ben bugünkü ’aþýk’ dedikleri o sokak ortasýnda öpüþen, mezara kadar deðil yataða kadar süren aþklardan bahsetmiyorum.
En güzel aþký yaþayan kiþiler bende sýr gibi.
Her þeyi tek bir kelime açýklar.
Tek kelimem de ele veririm hepsini.
Aþklarý kalmaz.
Bitiverir.
Birbirlerini seviyorlar ama bir türlü o lanet olasý, hayatýný alt-üst edecek olan, seni insanlýktan çýkartacak, deli edecek, saçmalamaya baþlayacaðýn o iki kelimeyi söylerlerse iþte o zaman aþk kalmayacak.
Kalmayacak, çünkü hayatýný diðerine adayacaksýn.
Yakacaksýn tüm gençliðini.
Söylersen heyecanýn, korkun, utangaçlýðýn, kýskançlýðýn, AÞKýn, hayalin kalmayacak.
Bitecek bir gün her þeyin.
Gidecek olanlar olacak.
Gidenler giderken boþ gitmeyecekler ama.
Götürecekler aklýný, benliðini, kalbini götürecekler.
Sen aldat kendini daha ’gelecek’ diye.
Ben çok aldattým.
Her defasýnda da kendi kendimi aldattým.
Sorsalar bana yeniden. ’ Sevdi mi ? ’ diye.
’ Evet, sevdi. Gelecek. ’ diyorum kendimi aldatarak.
Ve gelecek tekrardan. Beni bu kýþ günü tek baþýma ellerim buz tutmuþken, onun tek bir gülüþüyle ve gözlerinin deniz mavisiyle beni ýsýtacaðýna eminim. Geleceksin nefesim. Biliyorum. Ve ben seni bekliyorum.

YirmiDokuzKasýmÝkiBinOn / 00.30

Sosyal Medyada Paylaşın: