)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-276-)(-)(-)(
ASIKLUZUMSUZ
)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-276-)(-)(-)(
********************************************************************
**************
Kalmadý
**************
Kýrdýn kanadýmý kolumu yarab
Sana uzanacak elim kalmadý
Her ne tuttu isem koptu kökünden
Ümit yeþertecek dalým kalmadý
Dünyada ümitle yaþamam gayrý
Gerçeksiz hayale koþamam gayrý
Büyük engelleri aþamam gayrý
Çünkü bitkin düþtüm halim kalmadý
Bütün umduklarým hep oldu yalan
Ýlaç bulunmuyor derdime kalan
Vahþi kuþlar etti bahçemi talan
Bülbüle verecek gülüm kalmadý
*****************
Ayþe Çaðlayan
*****************
1939-2008. Kadirli’nin Dikirli köyünde doðdu. Aþýklýk geleneðine küçük yaþlarda ilgi duydu. Yaklaþýk 7 yaþýnda maniler söylemeye baþladý. Henüz 14 yaþýndayken kafasýndan türkülü bir hikaye yarattý.
Okula gitme olanaðý bulamayan Ayþe Çaðlayan, 16 yaþýnda aile dostu Muzaffer Çaðlayan’dan okuma yazma öðrendi. Þiirlerini de bu dönemden sonra kaðýda geçirme fýrsatý buldu. Sonraki yýllarda Muzaffer Çaðlayan’la evlendi.
Zaman içerisinde baðlama çalmasýný da öðrenen Çaðlayan, Türkiye’nin deðiþik bölgelerinde deðiþik yarýþma ve þenliklere katýldý. Katýldýðý yarýþmalardan birçok ödül aldý.
Þiirleri çeþitli dergi, gazete ve kitaplarda yeralan Ayþe Çaðlayan, eþi Muzaffer Çaðlayan’la birlikte þiirlerinin bir bölümünü »Çaðlayan Aþýklar« (1982) olmak üzere 3 deðiþik kitapta topladý.
Ayþe Çaðlayan köyünde öldü ve orada topraða verildi.
KAYNAK:© BeKa Sitesi
--------------------------------------------------------------------------------
*******************************************************
)(-)(-)(-BUÐULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-276-)(-)(-)(
Yeter aðlattýðýn beni cananým
Gözümde akacak selim kalmadý
Küstürür hayata sensiz her aným
Aþkým anlatmaya dilim kalmadý
Albümlerle oldu en güzel yadým
Ayrýlýk çökeli kalmadý tadým
Þu koca evreni ben adým adým
Gide gide bitti yolum kalmadý
Hergün türkü ile aðýt söyledim
Aklýma geldikçe durdum aðladým
Ücra köþeleri mesken eyledim
Altýmda bir hasýr kilim kalmadý
Bülbülle birlikte ettim ah-ý zâr
Bu deli yürekte bitermi bu hâr
Engin denizlere açýlmaya yar
Ne çürük kayýðým sal’ým kalmadý
Þu zaman hele bak kimleri yuttu
Yýktý yuvalarý ocak kuruttu
Mýzrap deðmeyince teller küf tuttu
Sazýmda çalmaya telim kalmadý
Her sözü ar diye yutkundum,yuttum
Sonunda tükendim, eridim, bittim
Her gelip geçene halim arz ettim
Býrak akýllýyý delim kalmadý
Lüzumsuz kapanmaz sendeki yara
Gelipte yarayý bilmem kim sara
Diyorlar güzelde din, iman para
Zaten param yoktu pulum kalmadý
Sadýk Daðdeviren
Aþýk Lüzumsuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.