Rüzgârý gördüm, Saçlarýmý okþamak için izin istedi Kýramadým... Yýldýzlarý gördüm, Ýçlerinde bana ait olaný yitirmiþtim Yine de gülümseyip geçtim.
Aynadaki ben, bana gülümsedi Kýyamadým sevgi dolu gözlerine, Ben de gülümsedim. Bizim bir komþu vardý hani bilir misiniz? Kar yaðardý bembeyaz düþlerin üstüne, Hem de lapa lapa... O komþu geldi yine aklýma Beyaz günlerin hatrýna...
Manavýn önünde bir deli duruyordu Aslýnda bizden de akýllýydý Biz deli olmayý bile beceremiyorduk Okul da duruyor yerli yerinde, Asfaltlý yollar da ayný...
Penceremden baktým, Kediler ile köpekler de ayný... Eksik olan ne? Yediðim yemeklerin lezzeti de ayný... Gönlümün tuzu biberi fazla mý kaçtý?
Yolda bir dilenci gördüm Yaðmur yaðýyordu gözlerine Ellerini açmýþ, Gözlerimin içine bakýyordu Beþ parasýz, ayarsýzdým; Kendimden çýkmýþ bir kaçaktým. Derdinin dermaný kirpiklerine düþen yaðmurda mý saklýydý?
Sizi özledim, Ne garip... Kim olduðunuzu bile bilmiyorum Belki bir gülüþ, Biraz umut, Biraz da hayatsýnýz.
Yuvalar, Binalar, Umutlar, Nice hayatlar yýkýlýyor; Mahvoluyor. Ne olur beni inþa edin umut bahçesine, Sevgi tohumunun geri kalaný da benden olsun. Mahremiyeti çöle düþsün unutup; hatýrlamalarýn, Ne olur beni alýn, Ben küçük bir hayatýn en büyük amacýyým. Bir kez olsun dokunun, Gözler görürüm hepsi kapalý, Görmeyen gözleri hatýrlatýp; Vicdanýnýzla baþ baþa býrakmaktan korkarým.
Bir oda gördüm buz gibi, Bedeni donmuþ yüreði alev gibi büyük bir insan vardý odada Sayýsýný da unuttum adaletsizliklerin Ne olur bana bir yol açýn, Müzmin çaresizliklerin yolunu kapatayým...
Açýn bakalým gözlerinizi, Hayat doðdu... Bize bir fýrsat tanýyalým, Ýnsanlýk da yeniden sevgiyle perçinlenir Vicdan sahibi olur; imana gelir belki... Buna inanalým, Nice kuþlar uçtu gönül yuvalarýndan Yepyeni umutlarýn penceresinden bakmaktan býkmayalým.
Dilara AKSOY Sosyal Medyada Paylaşın:
merhabaomrum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.