Gece bana selam verdiðinde tan vakti, ben çekilirim evin en gündüz köþesine. Kulun kalbi duymaz, gecenin karanlýðý... Öte tarafým kadýn bir güzelin, mavi penceresinde..
Gözleri gece gibi deðil; Selamsýz, soðuk.. Çözülmesi zor bir bilmeceyle meþgulüm ayný anda ben Zor! Hem bir bana deðil; biliyorum. Çaresiz bir kaný deli; bu tarafýma dönüyorum.
Kendimi mavi bir pencerenin önünde buluyorum.
Gece sýcak.. Fenalaþtým. Ben; Ben dün evin en gündüz köþesine kaçtým. Ay ýþýðý gören bir mavi pencere, onu çerçevelemiþ gülüþ... Ben pencereden uzak; pencere bana bakýyor. Ben pencereye aþýk, Pencere teniyle bir, teniyle bembeyaz ayýn cazibesine!
Gözlerim gece... Gece sýcak... Sýcak benden uzak; Uzaklar bir pencerenin yüreðine gömülü Ben bir aþk sonrasý, geceye gömdüm ömrümü..
Yaþayamadým...
Bu tarafýndan geçtim duvarýn; Öte tarafýna kaçtým.
Sen kadýn.. Hem güzel bir kadýn bir masmavi pencerede Ayý izliyorsun güya; gözlerinden düþüyor yüreðin... Adým adým yürüyor, sen farketmiyorsun.
Bir ay ki; yüreðini deðil, ötesini öldürmüþ. Yüreðin görüyor beni, ben erkek bir delikanlý...
Kanýma dokunma sakýn! Dur...
Bir tarafýnda o duvarýn; Ayný kaný kýrmýzý.. Yaralý bir kadýn kaldý!
Asena Gülsüm Güneþ Sosyal Medyada Paylaşın:
Asena Gülsüm Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.