Buz gibi içime esen gece ayazýný Çekerim ciðerlerimin En ücra köþelerine, Belki kor alevleri söndürür diye… Ayazda kalmýþ býçak olup Deðer tenime, Yüreðime Böler benliðimi dilim dilim Hasretin… Karþýlarým her gün hayalini Gönül kapýn önünde Gözlerimin izini bulurum Alaca karanlýk rengi Kara gözlerinde Dillerden düþmeyen en güzel aþk þarkýlarý Lal olan dillerimde Mýrýldanýrým, Saçak altlarýnda, Pencere önlerinde… Beni duysan da, duymasan da, Ben seninim, Sen de benimsin, Biliyorsun… Bilmiyorsan da Ben biliyorum ya.. Senin, Canýn sað olsun…
24.09.2007 Necati ÞÝMÞEK Ankara Sosyal Medyada Paylaşın:
nesimsek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.