Hayat bana bir tek þey öðretti. Yazarak yaþanmýyor. Ama yaþayarak da yazýlmýyor. Yýllar var ki sokaklardan geri çekildim. Sözcüklerden de. Dünyayý deðiþtiremeyeceðimi çok geç de olsa anladým. Ama dünyayý deðiþtirecek olanlara küçücük de olsa bir ilham verebildiysem, bunun mutluluðu bana yeter. Þiirlerimi kimse ezberlemesin. Okumasalar da olur. Eðer günün birinde biri çýkar da, hayatý sarsacak bir dize yazarsa ve bu dizeyi sen niye yazmadýn diye bana hesap sorar, bana küfrederse, o zaman tekrar hayata dönerim. Þimdi tek baþýma köþeme çekilmiþ içiyorum. Herkesten ve her þeyden uzakta. O dizeyi ve o küfürü bekliyorum. Sadece bu umut için, sadece bunun için yaþýyorum. Merakla yaþýyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
auroras Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.