Uyku Tutmadý .. ‘’ Kurcalayýp duruyorum aklýmýn odalarýný ‘’
( Gecenin sessizliðini dinliyorum.. )
Bilirsin beni; bir o anladý birde Býrakýp gittiðin kuytu köþenin ýssýzlýðý..
Söylemek istediklerimi Hep onlar söyledi bense dinledim
Haykýramadým Hiçbir zaman içimde eskittiklerimi!
Anlatamadým Yada dinleyecek birini bulamadým..
Bu yüzden susmaya mahkum kaldým..
Eskittim sözcükleri Dilimde
/ ..Ama yüksek sesle baðýramadým! .. /
Ve ben hep bu yüzden kaybettim kazanamadým!
Kurduðum hayallerimi yaþayamadým
Yaþatacak bir güç bulamadým
Ve anladým ki ben kaybetmeye mahkum kaldým..
Suçumu anlamadým..
Parmaklýklar yokken Ardýndan bakakaldým
Gardiyaný Bile göremedim
Ben suçsuzum diyebileceðim bir hakim olmadý hayatýmda ama hayat hep
yargýladý beni..
‘’ Bense savuramadým Hiçbir zaman içimde kopan fýrtýnalarý.. ‘’
/ .. Sessiz kaldým .. /
Ve þimdi anladým ki..
Ben sessizliðime Mahkum kaldým!!