Yüreðim. Sana derdimi nasýl söyleyeyim. Senin derdin saten baþýndan aþkýn. Ne zaman gözlerine baksam, Aðlamaklýdýr gözlerin.. Kara bulutlar dolaþýr baþýnda. Üzüntülüdür senin yaðmur gözlerin..
Sevdalýsýn desem, öyle de deðilsin, Yoksa benim bilmediðim bir þey mi var baþýnda.. Akþam olur, ufka dalarsýn. Gecen olur, yataðýnda aðlarsýn. Derdini kimden gizlersin.
Sorarlar. Hiç kimseye anlatmazsýn, Ne varsa o baþýnda Bir sýr gibi içine atar saklarsýn. Bir tek tavanlarla paylaþýrsýn sýrlarýný. Belki de ararsýn da dert dökeceðin birini Ne yazýk, Onu da, yanýnda bulamazsýn..
Ve sen, düþünceli dolaþýrsýn yollarýnda. Dalgýn. Üzgün. Ve aðlamaklý. Belki de sen, hala sevdalýsýn. Bilirsin. Hayýr denmenin acýsýný.. Ýslemiþtir içine /yüreðim/o buruk bir acý Gününü gün etsen de eðlensen de belki de unutmamýþsýn. Duruyordur, hala içindeki sana o günleri unutturmayan sancý.. Etme, yüreðim etme. Bak ömrünün sonu yaklaþtý, öyle diyor baktýðýn aynalar. Simdi, vakit hazan Hazanda çoðalýrdýr, bilirsin ölümler. Havalar, soðurdur. Ve Yaðmurlar saðanak yaðardýr. Ve Yapraklar bu mevsimde sararýr dökerdir. Bir de bakarsýn, Etme yüreðim etme Bu gün yarýn senin de, ömrün biter Sen de dalýndan düþersin.
A.Yuksel Þanlý er 17 Kasým 2011-11-17 Antalya.
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.