NiÇin
Susmayýn
Susturmayýn beni
Hayatýn acýmasýz elleri
Bir gün herkesi yakalar
Adaletin dar kafesinde yargýlandý masum günahlarým
Ayaydýn gecelerimi karanlýða bürüyen soytarýlardan
Çocukluðumu geri alamadým
Çakýl taþý gibi nehre atýldým
Kayboldu uðultum
Tükendim
Bittim
Kadere kafa tutmak güçtü benim için
Vadesi doldu ömrümün
Her gün yeniden öldüm
Utanç abidesi gibi teþhir edildim kem gözlere
Yüzüm silik
Kimliðim yitik
Ýsmim bitik
Yaþam zul oldu bana
NiÇin
Büyük bir boþluða gebeyim
Taþtý içimden bakýlmayasý suratlar
Kirpiðimin ucundan çiy tanesi düþtü gönül hücreme
Soðuk yel esti pencere kývýðýndan
Uçtu kuru yapraklar etrafýmda
Sonbahar oldum
NiÇin
Nefesi düðümler boðaz
Yutkunmak ne mümkün
Doðu ufkunda battý bir güneþ
Çekildi göðün mavisi
Söndü eflatun düþleri körpe hayatlarýn
Þimdi ay gökyüzünde yýldýza kaldý
Gün aðardýkça bahtým karardý
Yüzüm soldu
Ellerim cansýz
Yürüdüm hüzne dikenler içinde
Gizemli binlerce göz üzerimde gezinir durmaksýzýn
Gülümsüyorum yine de
Mülteci bir gül taþýrken yüreðimde
Yüreðim sürgün
Gözlerim öksüz ve yetim
Unuttum çocukluðumu insafýn arka cebinde
NiÇin
Lanet olsun
Artýk masala bile inandýramam kendimi
Fýsýltýdan süzülen bir efsaneyim þimdi
Kaç yýl birden eskittiler beni
Kaç mevsim geçti üzerimden yazý beklerken
Kaç sevincim yarým kaldý hicranýmda
NiÇin
Mevsimlerden bahardý
Ilýk mý ýlýk güneþli bir günde doðmuþtum
Berfin’dim güneþi þimdi gören
Büküldü boynum
Tükendi umutlarým
Bir hiçten ibaretim
NiÇin
Ben büyüðüm oysa
Küçük olan onlardý insanlýkta...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sepkin Coşkun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.