BABA...

Benimde Bir BABAM vardý!
Çok deðil ! çok eskiden di, Bu þehre yaðardý ,
Ve ben hep onun yaðmurunda Büyürdüm!
Tebessümleri vardý ! bana baktýðýnda HAYAT bu dedirten!
Hayat’a onun kucaklarýnda Gözlerini Açan Ben!
Hasta yataðýmda! Ihlamurlarý kaynatýp baþucumda gözlerimi ýslatan!
Benimde Bir BABAM vardý , Ýþten Akþamlarý geldiðinde,
Evi kalabalýk yapan!
Varlýðý sobalarý ýsýtan..
Bir Babam Vardý Ýþte..

Salýna salýna gelirdi sokak aralarýndan!
Geçmezdim uzaklardan,
Boþ geçmezdi , elinde umut dolu torbalar!
Ýçi dolu hasretler birikmiþ yeni dünyalar getirirdi.
Ayný gün telaþý gözlerinde! Bugun diyen bir Umut’tu gözleri.
Bugün daha güzel olacak diyen!
Tedirgin dudaklarý hep ayný konuþurdu..

Hey Durun!
Baba diyerek koþmayýn sokaklardan!
Düþtüm acýdý dizlerim diye aðlamayýn Lütfen!
Benimde bir Babam vardý eskiden!
Diz kapaklarýmý ovalayan..
Durun hatýrlatmayýn yaðmurlara!
Gözlerime inecekler oluk oluk..

Daha dün gibi aklýmdaydý!
Hiç kimsenin gidemediði kasabaya!
O yeþil!melal bakýþlarda büyüyen kasabaya Göçtü gitti..
Ýçine alabilirdi O kent beni!
Benide alabilirdin Kollarýna Baba! Dedim Ve gittin..

Þimdi herkes sana benzemeye çalýþýyor!
Gidiþinle baþlayan sorgularýma,
O’nlarda sen gibi katýlma telaþýnda.
O’nlarda gidiyor BABA..
Sana benzemek isteyen ne çok kiþi varmýþ Sol’umda..

Hadi benide al diyesim var Bugün!
Bugün Pazar ve Yýllar Önce Bir Pazar sen gitmiþtin!
Ve bugün ben Bitmiþtim BABA.

Yýllar geçti ve hala ayný’yým.
Hala Sen diye baþlamak istediðim þiirler yazýyor!
Ve herdefasýnda Yýrtýyorum!
Bilmesinler istiyorum! Beni sadece Þehir gözlü’ye hasret bilsinler istiyorum!
Bilmesinler BABA..
Yokluðunun içimdeki Kan revan nehirlerde beni yýkadýðýný bilmesinler!

Yine ayný Hayal’i yazýyorum defterimin sol köþesine!
Bizi yaðmur öncesi düþündüren gidiþini
Ölüm’e benzetmek!
Ölüm’ü sana vuslatlýk bilmek..
Baþkaydý yüreðimin mektebinde..
Þimdi gökyüzünde sana benzeyen bulutlar kapatýyor gözlerimi!
Üþüyorum BABA..
Bu þehirde bir Kýþ’ bir boran var!
Seni soran rüzgarlar var!
Sol’uma sol’uma esip seni yoklayan Lodos var!
Bu þehirde Yine Seni Arayan Gözler biriktirdim zulamda..

Zulamda bir yalnýzlýk biriktirip!
Sen diye çoþan gözler diktim resmine Baba..
Ve yine ayný gözlerde masallar biriktirdim her gece okumaya doyamadýðým.
Þimdilerde Masallar Bir baþka yazýyor !
Yokmuþ’larý biriktiriyom haznemde ,
Ve Gelemeyeceðine Bir kez daha inandýrýyorum kendimi..

Özlem! Kondurdum yanaklarýna,
Islak avutucu dokunuþlarla topraðýna yüzümü sürdüm!
Mezar çukuru gözlerimde!
Gözlerim bir tsunami bugün!
Bugün Pazar ve Sen Gitmiþtin BABA..

Fatih KABA
Sosyal Medyada Paylaşın: