Sen gitsen bu þehirden.
Þöyle sessizce...
Karanlýk inse aniden, habersizce.
Tüm þehri örtse sinsice ve gizlice.
Yok olsa gökyüzünden yýldýzlar birdenbire.
Sokak þairi olur, sana sol elimle de þiir yazarým.
Rüzgârýn sayfalarýný savurarak açtýðý kitap aralarýnda unuttuðun gülleri koklarým.
Sevginin suretini hayal eder karanlýk bu þehirde,
Gözlerimle avcý gibi yine seni ararým...
Ya sen çekip gitsen derim kendime,
Þöyle sessizce bu þehirden,
Aniden,
ve gizlice,
Ýçimin aðýtlarý yanar kendiliðinden,
Yaðmurlar iner çiçeklerimin üstüne,
Ben en çok onlarý severim, yine sen diye.
Geceye çekil derim bir köþeye, her gece,
Dilimi kemiren sözlerle kendimi kaybedince.
Gözlerini görmek ister karanlýkta bile olsa gözlerim.
ve Ay düþer takvimlere benden gizlice.
Bekle der...
Beklerim; her gece.
Sessizce... adýmlarýn gibi.
Öylece, öylesine.
MG__