uyku önünde uzun kuyruklar ovuþturuyor gözlerim gözlerim ki yarým asýrlýk heyecana girift... ellerimde taze ekmekten kalma sýcaklýk; bana kim aç, kim muhtaç, beni kim saracak!
telvesiz fallardan geçiyor yollarým ve t’arifsizim... küheylanlaþýyor takatsiz ayaklarým ayaklarým ki bir hududa doðru koþturuyor; kim b’ekliyor beni, kim soracak, kim tutacak!
ölüm soðuðu kaplýyor her y’anýmý ve buz kesiyor tenim... lapa lapa kar yaðarken hayallerime ben beyazlýyorum; kim k’ardan adamlar yapacak, kömür gözleri kime b’akacak!
~BÝZce~ Ömer Faruk Arlý 16 Kasým 11 / 03:03...
Sosyal Medyada Paylaşın:
~BİZce~ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.