ben yansýmamýn adýmlarýyým gökyüzüne merdiven dayamýþ maviyi indirmeye yere çocukluðun ruhundan koparýlmýþ dünyadan kopmuþ
günlerdir yaðan kar sinme zamansýzlýða kokusuz ýslak çamaþýrlara
yürümeliyim güneye ayaklarým nerede kuzey rüzgarlarý oyun bu deðil mi güneþe uyanmak þubat sabahý kimsecikler yokken yüzümü ve ruhumu arýndýrmak ellerinde veya sarýlarak sessizliðe
Sosyal Medyada Paylaşın:
cahitbozkurt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.