deniz günü beklerken
lacivert sabahlýðýný geçirirmiþ sýrtýna.
baktým/ inan...
manzara bakýmýndan hoþ
...da boþ.
benim kýyýlarým ayrýlýða... / hem
gittiðinden beri gün mü var?
sabahlýk giymiyorum.
kapatmýyorsam
küfretmemem lazým fakat
tam "kývrýlayým rüyaya" diyor yorgun kederim;
radyom ayrýlýktan...
aþktan falan söz ediyor
anlamlý bir sebebe kavuþuyor
küfürbaz dilim
çünkü o þarký da diðerleri gibi
gelecek misin?/ yoksa...
gelmeyecek mi bahar?
söylemeden bitiyor.
ne seni çaðýrmaya yetiyor gücüm
ne þu arsýz umudumu kovmaya
diyelim ki gözlerimi yumdum da
gözlerini umdum/ uyku…
gitgide eriyen bir bedeni aðýrlayan yarama
tuz yaðmurlarý gibi bardaktan boþanýyor
rüyalarým yanýyor…
aptal gecem uyumuþumdur sanýrken
kirpiklerim kadim dost
onlar benimle sabahlýyor.
“korkmuyorsan sevilmekten.../ hem
korkusuzca seviliyorken bu gidiþ neden?”
farkýndaysan epeydir kalbini çýnlatmýyorum
yalnýz…
bir iskarpin geçirip de ýsýttýðýn ayaklarýn
iklimi her mevsim serin þiirlerime bir gece
sýcacýk bir tek hece býraksýn istiyorum
ben onlarýn eþiðimdeki izlerini bile hâlâ…
ýlýk tutuyorken bu arzu?
anladým… artýk çok oluyor.
deniz günü beklerken
lacivert sabahlýðýný geçirirmiþ sýrtýna.
evet/ ege/ marmara/ diðerleri/ tamam ama...
ölüdeniz de mi?
ben biliyorum
o ak kefen giyiyor.
JD
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.