MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

-Her Şey Sarı Olmalıydı-
HakkınSesi

-Her Şey Sarı Olmalıydı-







’’Ah, bir yýrtýk sayfa daha mavi göklere emanet
týrnak uçlarýmda kazýdýðým güneþlerin vebali
þu cehennemi andýran soyunuk kentlerde ki cennet
hepsi senden bana hediye, hepsi onlarca virane kent
bir devrin batýþýna þahit, aþk adýna simsiyah garabet’’









Bana hiç gelme demiþti
Geceler karanlýk iken
güneþler uzak olur diye


ve dibinde umutlar saklarken usulca
uykusuz saatler
uykusuz hayaller
aydýnlýða hasret üþürken ellerinde
hiç bekleme demiþti
bu da gelip geçer


Son sözleri kötüydü
duygusuz öykülerin hücresinde
düþlerin son ölümü mermer üstü; simsiyahtý
sonra buralara darbeler yapýldý
postallarýný gördüm penceremden yalnýzlarýn
sarý yasaklandý
sarý güneþlerimi kapattýlar kan kokan elleriyle
idamlýktý tüm aðaçlar
kelimelerin zindan þehirlerinde
o da bunlarý söylemiþti; gitmeden, sessizce


Üþümüþtüm sonrasý, aðlamýþtý sarý duvarlarým
iki nefes ancak yetiyordu ýsýndýrmaya bu þehri
dayanamayýp düþmüþtüm yollara bir gece
kayýp aranýyor, bir fotoðraf düþüyordu gözlerimden
deniz üstünde kabaran kunduralar
ölümleri besleyen þarkýlar kadar güzeldi
dostlar vefalý, aþklar sonsuz
yalanlar hep daha güzeldi umutsuzlara
mutluluk için dövüþmek güzelken
mutluluktan ölmek yasaktý sarýlara
bir gün gelir de, aramayayým diye yeniden
sesini kaydetmiþti yýldýzlarýn her birine


Ýzmaritler sokaklarýn isimsiz sahipleriydi
lanetli bir rüyaydý dünya bahçesi
kirpiðimde þeftali aðaçlarý aðustos kokuyordu
iki gözüyle melekleri aðýrlýyordu heceler
hiçbir susmaya benzemiyordu aykýrý mýsralar
aykýrý topraðýnda ölümler besliyordu onsuz aralar
sahnede olmadýðým zaman aðlayacaksýn demiþti
bilmek ne kadarda kötüydü, kötüymüþ gerçekten
ayrýlýða verilmiþ senelere aðlarken avuçlarýmda ki çocuklar


Diðer gece, baþka sabahlarýn günah makbuzuydu
üþümenin böylesine sabýr diyordu yaþlý geçmiþler
inanmak istiyordum, buna da inan diyordu þairler
koþan çocuklar görüyordum tren sesinde yalýnayak
bu beklemek, ölüme alýþmanýn ilk duraðý ise bir zaman
buna da alýþýrsýn diyene inan diyordu tüm þiirler
o da bunlarý söylemiþti, o da bana gitmeden
sarý saçlarýyla omzumu sardýðý son baharým gibi


.



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.