Ağlamak yok

Öldüðüm gün yýkanýp kefene sarýlýnca,
Beni !
Bu alemden göçüp gidiyor sanma,
Gerçek alemimdir, tabuta konup da gittiðim yer.
Sakýn ola ki arkamdan aðlama.
Bu fani dünyaya, nasýl misafir olarak geldimse,
Mutlaka döneceðimdir Hak’a, bir hazanýn zamanýnda,
Dünya kapýsý kapanýp, zaman gelmiþse.
Çarem yoktur, çünkü zaman artýk hesap verme anýdýr.
Sadece varsa bir iyiliðin ya da borcum, helal et arkamdan,
Ya da borcumu, iste bir gün yakýnýmdan.
Kul hakkýyla gitmek istemem.
Eyvah, eyvah diye, dövünme arkamdan,
ve de aðlama sakýn...

Aðlamak yok.
Aðlamak yakýþmaz sana..,
Çünkü ben o gün, gerçek alemin yolcusuyum.
Dualarýnýz olsun tek dileðim arkamdan.
Ben ki Hak yolunun yolcusuyum.
Ben giderim bir baþkasý gelir dünyaya,
Ben gidersem, elbet doðacaktýr gelmeye hak kazanmýþ olan.
Tohumumdan, elbet yeþerecektir benim gibisi.
Aðlamak sakýn arkamdan.
Gideceðim yer, belki de cennet bahçesi olacaktýr,
Kim bilir…
Aðlamak yok arkamdan.

Dünya bir misafirhane deðil mi?
Bir gün bitecektir elbet, fani dünyadaki misafirliðim,
Büyüdüðüm yer, onun deney bahçesi deðil mi?
Ýþte geldim iþte gidiyorum az kaldý zaman..
Bir gün giderim buradan.
Yedim içtim, eðlendim, þu fani dünyanýn bahçesinde,
Bir gün gelirse zaman,
Aðlamayýn arkamdan aðlamayýn arkamdan..
Günüm gelsin gideyim diye bekliyorum,
Sevemediðim dünyadan…


a.yüksel þanlýer











Sosyal Medyada Paylaşın: